Kopnięcia: Moje wskazówki do wykonywania kopnięć.

Poniższe wskazówki są zmodyfikowaną wersją tych, które zamieściłem w „Podręczniku Taekwondo”:

 Ja w roku 1985.

1. Twoje kopnięcia muszą być niebezpieczne dla przeciwnika, a bezpieczne dla ciebie.
2. Dokładnie układaj stopę w momencie zderzenia z celem. Powierzchnia uderzeniowa powinna być wyeksponowana, a cała stopa napięta i usztywniona w stawie skokowym. Jeśli to zaniedbasz, możesz zrobić większą krzywdę sobie niż przeciwnikowi.
3. Precyzyjnie dobieraj cel i kontroluj moment wykonania kopnięcia. Uderzenie grzbietem stopy z pełną siłą w łokieć przeciwnika może zakończyć się bardzo poważną kontuzją i wykluczyć cię z dalszej walki.
4. Dobieraj rodzaj kopnięcia do odsłoniętej powierzchni na ciele przeciwnika.
5. Oceniaj dystans, regulując go pracą stóp (Dżitki). Jeżeli chcesz kopnąć silnie, musisz penetrować cel, tzn. mierzyć kawałek dalej, w głąb celu – jeśli tego nie zrobisz dotkniesz cel zamiast w niego uderzyć. Przyjmij także poprawkę na wycofanie przeciwnika - kopnięcie zakończone przed przeciwnikiem jest stratą energii i zaproszeniem do kontry.
6. Podstawą kopnięcia jest ruch w biodrze i na nim głównie należy się skoncentrować. Stopa jest jedynie przedłużeniem biodra. Kopnięcia powinny być „wyrzucane z biodra”, a nie „ciągnięte stopą”. Trenuj kopnięcia jak uderzenia kolanem. Wypychaj i unoś biodro ze strony nogi kopiącej – zwiększysz w ten sposób zasięg kopnięcia i siłę poprzez zaangażowanie masy ciała. Głowę i korpus odchylaj proporcjonalnie do wypchnięcia bioder.
7. Im bliżej znajduje się przeciwnik, tym bardziej należy ugiąć kopiąca nogę w kolanie w fazie wyprowadzania. Kopnięcie nawet mało wyprostowaną nogą, lecz „dobrze opartą w biodrze” także ma swoją wartość i może przynieść pożądany efekt.
8. Raczej w ogóle nie prostuj do końca kopiącej nogi w kolanie. Wielokrotne gwałtowne wyprosty i „zatrzaśnięcia” kolana niszczą ten staw. Pełnemu wyprostowi towarzyszy zawsze odruchowe, silne napięcie mięśni chroniące staw kolanowy przed przeprostem. Ten sam odruch prostuje i napina jednocześnie nogę stacjonarną. Powoduje to moment usztywnienia, gorszą równowagę i uniemożliwia płynną kontynuację ruchu. Kopnięcia z pełnym wyprostem kolana stosuje się w układach formalnych (Poomsae, Tul). Jest to zupełnie inny rodzaj kopnięcia. Statyczne „wytykanie” nogi z przytrzymaniem na końcu, aby dać czas sędziom i widzom na ocenienie techniki. Aktualnie w Poomsae WTF wykonuje się kopnięcia pionowo w górę – na tym pułapie nie posiadają już siły ani sensu i są jedynie pokazem gibkości. Poza tym zawodnicy Poomsae w sumie wykonują nieporównywalnie mniej kopnięć, niż zawodnicy walczący (Kyorugi).
9. W kopnięciu łącz szybkość z kolana z siłą z bioder.
10. Doceniaj rolę pracy i ułożenia rąk w każdej fazie kopnięcia.
11. Przy kopnięciach bezpośrednich, tzn. bez obrotu, startuj jak do biegu. Dokręcaj i przesuwaj ciało do przodu w trakcie wyprowadzania kopnięcia.
12. W kopnięciach wykonywanych nogą wykroczną, skręcaj ciało bardziej bokiem, a nawet prawie tyłem, aby maksymalnie wykorzystać siłę biodra.
13. Wszystkie kopnięcia wyprowadzaj „wąsko”. Oznacza to, że w pierwszej fazie kolano i stopa nogi kopiącej powinny przesunąć się blisko kolana nogi podporowej. Dzięki temu twoje kopnięcia staną się szybsze i trudniejsze do rozpoznania.
14. Pivot na palcach stopy nogi podporowej ma kluczową rolę w ustawieniu bioder do kopnięcia, zarówno w kopnięciach bezpośrednich jak i obrotowych. Rozpoczęcie kopnięcia od ustawienia stopy (piętą do wewnątrz przy kopnięciach bezpośrednich oraz piętą w kierunku przeciwnika przy kopnięciach obrotowych) bardzo ułatwia etap nauki poprawnego wykonywania kopnięć.
15. Wiele osób uznaje, że kopnięcie kończy się wraz z osiągnięciem pełnego zasięgu kopnięcia. Tymczasem kopnięcie jak i jego skutki kończą się dopiero wtedy, gdy powróciłeś do zrównoważonej pozycji z gardą w bezpiecznym dystansie.