Czy szary dobok rzeczywiście był marzeniem gen. Choi Hong Hi ?

Podobnie jak sama nazwa Taekwondo miała odróżniać koreańskie sztuki walki, przede wszystkim od japońskiego karate, tak i strój praktyka TKD miał być rozpoznawalny na pierwszy rzut oka. 

Wzór dobok'u został ostatecznie zatwierdzony przez ITF w 1982 roku, lecz prace nad nim trwały już od pewnego czasu (jak wskazano w poprzednim poście logo -"drzewko ITF"- powstało w 1980 roku) i zbiegły się z wprowadzeniem Taekwon-Do ITF do Korei Północnej.

Pamiętam, że na początku lat 80-tych w polskiej telewizji publicznej wyemitowane zostały dwa programy poświęcone TKD: 
- dokument "Sabum znaczy nauczyciel", w którym Andrzej Bryl opowiadał o swoim stażu w Kanadzie w 1979 roku (zapamiętałem z niego charakterystyczne dla Karate Kyokushinkai rozbijanie młotem betonowych płyt ułożonych na klatce piersiowej bohatera reportażu)
- pokaz ITF w studiu telewizyjnym w wykonaniu grupy koreańskich mistrzów z Korei Północnej, gdzie wszyscy oni wystąpili w szarych dobok'ach (tak to zapamiętałem - jestem jednak w przysłowiowej kropce, gdyż na wszystkich archiwalnych materiałach jakie udało mi się odnaleźć, tych w moim posiadaniu, jak i archiwach związkowych np. pokazy drużyny KRL-D w Polsce w 1982 roku, widzimy białe dobok'i - czyżby jednak po prawie 40-tu latach pamięć spłatała mi figla ?)

Pamiętam również wystawę zdjęć, urządzoną na półpiętrze warszawskich Domów Centrum, prezentujących północnokoreańskie sztuki walki - nie jestem jednak pewien czy było to TKD czy Kyoksul ? Nie pamiętam również w jakie stroje, białe czy szare, byli ubrani prezentowani mistrzowie ? 
Kyoksul to system walki wręcz stosowany w północnokoreańskiej armii, na bazie którego w Korei Północnej w bardzo krótkim czasie wykształcono liczną grupę posiadaczy wysokich stopni Taekwon-Do ITF.

Wydaje mi się również, że w trakcie pokazu na turnieju o puchar "Czarnego Geparda" w w hali "Stoczniowca" w Gdańsku, w sobotę 10 marca 1984 roku, koreański Mistrz (pamiętam, że była to jedna osoba - możliwe, że Pae Man Song - oprócz niego w tym czasie przebywali w Polsce Pang Chol Nam, Choi Chol Jin lub Jil oraz Rae Kyong Tae - a organizator turnieju wspomina o Hong Chul Song, który jednak był chyba w Polsce wcześniej ?), wystąpił w szarym dobok'u, lecz znowu nie jestem pewien na 100 procent ? (w fotoreportażu w tygodniku "Słowo Podlasia" z 15 grudnia 1983 roku, Pae Man Song na 5-u zdjęciach jest w białym dobok'u)

W każdym razie skądś na początku lat 80-tych znałem taki wzór, gdyż byłem przekonany, że "stalowy", jak go nazywałem, strój jest powszechnie obowiązującym w TKD i trochę obawiałem się, że po przejściu na ten styl będę zmuszony używać taki odcień, który w moim odczuciu wyglądał trochę "nieświeżo".

Podejrzewam, że szare stroje produkowane były w Korei Północnej w pierwszym okresie po wprowadzeniu tam Taekwon-do.

Szary strój zaprezentowany został na kolorowych ilustracjach w Tom II (str. 174-175) 15-tomowej encyklopedii gen. Choi Hong Hi - znajdujemy tu wersje zarówno dla stopni mistrzowskich jak i uczniowskich. 
Co ciekawe, na wskazanych wyżej stronach zaprezentowane zostały wyłącznie szare stroje, natomiast na stronie 178 (patrz niżej) gen. napisał, że strój musi być biały.


"Stalowy" wzór dobok w zestawieniu z białym.

Zobaczcie artykuł:  

Zobaczcie też, co na temat stroju napisał gen. Choi Hong Hi:






Szary dobok, niespełnione marzenie założyciela Tradycyjnego Taekwon-Do, 

generała Choi Honga Hi


Na poniższych zdjęciach możecie zobaczyć pierwszego szarego doboka wszczepionego przez generała Choi Hong Hi w celu ćwiczenia jego sztuki walki.

Mario Pons i Masiá Loles pojawiają się na tym zdjęciu z członkiem północnokoreańskiej drużyny Tradycyjnego Taekwon-Do, którego demonstracja odbyła się w Wiedniu (Austria) 24 marca 1986 roku, w siedzibie Światowej Międzynarodowej Federacji.

Na drugim zdjęciu generał Choi prowadzi kurs, podczas którego prawie wszyscy uczestnicy noszą szare doboki.
Marzeniem generała Choi Hong Hi o zastosowaniu szarego doboka było to, aby jego Taekwon-Do różniło się od olimpijskiego Taekwon-Do i Karate.
Tak jak to ma miejsce w przypadku Mistrza Eda Parkera Kenpo Karate. Na początku wszyscy nosili białe garnitury. Wraz z dojrzałością stylu i odróżnieniem go od karate, Master Parker wprowadził czarny garnitur.
Obecnie Mistrz Parker Kenpo Karate różni się od Karate czarnym garniturem. W ten sam sposób w latach 80-tych generał Choi chciał odróżnić się od innych stylów wszczepiając szarego doboka, którego teorię, jeśli ktoś chce ją poznać, wyjaśnimy na naszych kursach, bo nie było niczego, czego generał Choi nie przekazał spójne i jasne znaczenie.
Jego pomysł wykorzystania szarego doboka nie spodobał się jego bezpośrednim uczniom, którzy chcieli, żeby o nim zapomniał. Z ITTAF chcemy zachować pomysł Generała Choi i będziemy realizować i realizować jego marzenie o użyciu szarego doboka; z jasną ideą, że musi odróżnić się od innych stylów.
W ITTAF nic nie jest robione z wolnej woli. ITTAF pracuje i będzie pracował, aby spełnić marzenia naszego założyciela, generała Choi Hong Hi.
Jego historia i twórczość są dla nas głównym źródłem inspiracji.
Wszyscy razem ku pamięci generała Choi.
Taekwon!

Mario Pons SM 8° Dan
Tymczasowy sekretarz ITTAF




To jest prawdziwa historia i historia bardzo krótkotrwałego „kolorowego” munduru ITF z początku lat 80-tych. Przeprowadziliśmy wywiady z czarnymi pasami, mistrzami i uczniami tamtych czasów, poznaliśmy historię, materiał i powody stojące za mundurem. Powód, dla którego nigdy go nie wprowadzono, dokładna liczba zamówień na mundury (i płacone za nie ceny), użyty materiał i powód, dla którego generał Choi przez krótki czas forsował mundur. Na potrzeby tego artykułu, którego napisanie zajęło ponad 3 dekady, przeprowadzono wywiady z ponad 50 osobami!

30641_393895026804_1078143_n
Zdjęcie Mistrzostw Kanady Czarnych Pasów 1982 autorstwa Mistrza Troya White'a z Kanady

Dowiedz się, z czego został wykonany dany materiał i skąd pochodzi

  • Dowiedz się, jakie znaczenie ma materiał
  • Poznaj dokładną ilość wyprodukowanych mundurów (do dystrybucji amerykańskiej) i cenę za sztukę
  • Dowiedz się jaki miał być kolor!
  • Dowiedz się, dlaczego nigdy nie trwały długo!

    IMG_2052
    Jedna z oryginalnych etykiet to ta, którą gen. Choi nadał instruktorom. Na metce widnieje etykieta z napisem „USA”, ale nie jest tam napisane, że wyprodukowano w USA, co oznacza, że ​​KRLD sprzedaje swoje produkty gdzie indziej. To również pokazuje kolor z bliska, wyraźnie niebieski, a nie szary! Zdjęcie wykonał arcymistrz Mack Newton, Phoenix AZ, USA
  • Poznaj prawdziwy powód, dla którego gen. Choi rozważał ten mundur i dlaczego tego nie zrobił!
  • Poznaj prawdziwe powody, dla których nigdy nie zostały opublikowane w żadnych publikacjach, poza kilkoma zdjęciami tu i tam.
    13680733_1236834466327618_3068329662861887037_n
    Zdjęcie z bliska NIEBIESKIEGO munduru, a nie szarego! To zdjęcie zostało pobrane w 2016 roku z oryginalnego munduru, który gen. Choi podarował mistrzowi Mackowi Newtonowi.
    Sesja zdjęciowa w Sabree Taekwon-Do w Kalifornii, USA
    Sesja zdjęciowa w Sabree Taekwon-Do w Kalifornii, USA

     

13524292_10153756448201309_7461538126779809395_n
Zdjęcie: Mistrz Paul McPhail 1984

Jest mało znanym faktem, że w pewnym momencie (wierzcie lub nie) ITF pod dowództwem Choi, Hong-hi, z „silną sugestią” KRLD, chciała i bezskutecznie próbowała dostać się do doboka Taekwon-Do (munduru ), ale od tego czasu odnieśli ograniczony sukces w innych sprawach.

Dokonano tego na początku zaangażowania Korei Północnej w ITF. Niektóre mundury zostały wyprodukowane w Korei Północnej, niewielka część została wyprodukowana w USA z tkaniny „podarowanej” ITF z KRLD, ITF sprzedała je należącemu do Korei, posiadającemu w USA producenta mundurów i sprzętu do sztuk walki. Część mundurów została wykonana w Europie Wschodniej, a bardzo niewielka ilość przez firmę w Europie Zachodniej. Z informacji, które udało mi się uzyskać, wynika, że ​​poza Koreą Północną wyprodukowano mniej niż 1000 mundurów.

zdjęcie
Strona 175 Tom 2 z 15 Encyklopedia Taekwon-Do, prawa autorskie 1983

Oczywiście te stroje nigdy nie weszły do ​​masowej produkcji i prawie wszystkie były noszone przez Koreańczyków z Północy, którzy zaczęli „eksportować” Taekwon-Do po rozpoczęciu treningów Taekwon-Do kilka lat wcześniej, przez ówczesnego Master Parka, Jung-Tae i Choi, Jung-Hwa (syn założyciela ITF). Wyjątkiem jest to, że kilka mundurów rozdano członkom, którzy pomagali Choi, Hong-hi przy zestawie 15-tomowej encyklopedii Taekwon-Do z 1983 roku. Sallah Sebree, Mike McCormick i kilka innych osób nosiło te mundury podczas sesji zdjęciowej. Jak widać powyżej, dwa zdjęcia, jedyne dwa w jakiejkolwiek „oficjalnej” publikacji ITF, znalazły się w zestawie z 1983 r. 15-tomowego zestawu Encyklopedii (tom 2). Nie zostało to jednak opisane kilka stron później, gdy omawiano umundurowanie. Opisane mundury to te z dekstranem/bawełną, który był wówczas nowszym materiałem na mundury i wkrótce zostały zastąpione mieszanką poli/bawełny, aby zapewnić lepsze noszenie munduru i mniejszą wagę niż wcześniej używane mundury z kaczej bawełny lub zwykłej bawełny.

Strona 176 Tom 2 z 15 Encyklopedia Taekwon-Do, prawa autorskie 1983

Problem z tymi mundurami polegał na tym, że w dotyku przypominały czysty poliester, były sztywne i bardzo błyszczące. Materiał wytrzymał wiele nadużyć, ale w niczym nie przypominał mundurów, do których przywykli wszyscy użytkownicy, był to również mniej więcej w tym samym czasie, gdy mundury „zapinane centralnie”, które stały się „mundurami będącymi znakami towarowymi” ITF z zapięciem na rzepy® lub zamek błyskawiczny z przodu.

Mundury nie były wykonane z poliestru, jak niektórzy celowo je przedstawiali, ale raczej z innego syntetycznego włókna zawierającego alkohol poliwinylowy, antracyt i wapień! Alkohol poliwinylowy lub PVA jest szeroko stosowany w takich przedmiotach, jak torby, kit do zabawy, roztwory do kontaktu z oczami i nie tylko, co jest ogromną zaletą… nie wymaga oleju do wytworzenia tego tworzywa sztucznego, podobnie jak większość innych tworzyw sztucznych, które są ogromną przewagę w Korei Północnej, gdzie mają zerowe obszary wydobycia ropy i muszą importować całą swoją ropę, głównie z Chin i Rosji! Oczywiście większość wie, czym jest wapień, jest to skała osadowa, powszechnie dostępna i obfita szczególnie w skalistej Korei Północnej. Drugim „składnikiem” jest antracyt! Ci, którzy mieszkają w mojej okolicy, dobrze wiedzą, co to jest….potocznie nazywa się go węglem! To kolejny minerał łatwo dostępny w Korei Północnej. Słyną z wykorzystywania niewolniczej siły roboczej do pracy w kopalniach węgla. Te mundury też miały być w kolorze jasnoniebieskim, a nie szarym, ale w procesie barwienia i użytego materiału…..zszarzały!

Poniżej widać pana Jana-Erika Lehna w nowym niebieskim mundurze ITF. Można zobaczyć kontrast i kolor z tradycyjną bielą w tle.
Łamanie bloku Leca (lekkiego kruszywo gliniaste) o grubości 10 cm.
Wykonano podczas demonstracji w Gyllenborghallen w Tromsø w Norwegii w 1983 roku.

Vinalon to tkanina wykonana z PVA, wapienia i węgla! Został on opracowany, gdy Korea (północna i południowa) była jedną z nich i znajdowała się pod kontrolą Cesarstwa Japońskiego w 1939 r., po tym jak niektórzy koreańscy i japońscy naukowcy dowiedzieli się o syntetycznej tkaninie zwanej nylonem. Vinalon jest szeroko stosowany w Korei Północnej, ponieważ może być produkowany lokalnie (w kraju) bez żadnych importowanych materiałów. Tkanina ta narodziła się dopiero po wojnie koreańskiej i wraz z naciskiem filozofii Dżucze zakładającej „samowystarczalność w przedsięwzięciach gospodarczych” po 1955 r., kiedy Kim Il-sung po raz pierwszy wspomniał o tym, co stanie się ideologią Dżucze.

35_2
Mistrz Mario Pons (w środku) 4.12.10 z członkami ITTAF

Dziś ITTAF pod dowództwem Mistrza Mario Ponsa „przywraca” te szare mundury, jednak materiał jest inny, ponieważ producent ma siedzibę w Hiszpanii i zgodnie ze swoim katalogiem używa mieszanki składającej się w 65% z poliestru i w 35% z bawełny, który jest obecnie standardowym materiałem używanym w konstrukcji mundurów do taekwon-do / sztuk walki.

Mistrz Pons twierdzi, że mundur, jaki chciał gen. Choi, był jasnoszary, jednak nie jest to prawdą. Choć wyprodukowany mundur był jasnoszary, miał być jasnoniebieski! W procesie barwienia mundur ze względu na materiał stał się jasnoszary, a nie jasnoniebieski. Kolor niebieski miał odpowiadać błękitowi ONZ (ale nieco jaśniejszy), ponieważ Choi uważał, że niebieski jest kolorem pokoju i harmonii, a także jest i był używany przez znaczną większość krajów, co ciekawe kolor niebieski był używany na sztandarach Oh Do Kwan, naszywce 29 Dywizji Piechoty i oczywiście większość z Was też wie, że Chung Do Kwan oznacza „Szkołę Błękitnej Fali”. I jak każdy, kto znał gen. Symbolizm jest głównym składnikiem ich sposobu myślenia, Choi i każdego Koreańczyka jego pokolenia!

Witryna internetowa ITTAF podaje: „ Marzeniem generała Choi Hong Hi o zastosowaniu szarego 
27_39
doboka było to, aby jego Taekwon-Do różniło się od olimpijskiego Taekwon-Do i Karate. ” Jednakże, choć nikt nie może powiedzieć z taką pewnością jak Choi, Hong-hi minęło; ani razu nie wspomniał o tym w żadnym ze swoich artykułów. W całej „Skondensowanej Encyklopedii” nie było żadnej wzmianki o tym mundurze, spośród wielu seminariów, w tym słynnego Międzynarodowego Seminarium Instruktorów w St. Louis w USA, nie było żadnej wzmianki, a do tego czasu można było zobaczyć prawie wszystkie obecnie standardowe ITF mundury (w 1987 r. większość była nadal składana, ale wtedy też zaczęto widzieć typ wyśrodkowany i zamknięty).

W swojej autobiografii również nigdy nie wspomniał o tym szarym mundurze ani w długim wywiadzie dla GM Kimma He-younga w Taekwondo Times w 2000 roku, przed śmiercią. Nigdy też nie wspomniano o nim w oficjalnych magazynach ITF ani w żadnych innych oficjalnych publikacjach, z wyjątkiem dwóch zdjęć w wersji z 1983 roku.

Jednak gen. Choi wielokrotnie powtarzał i w prasie, że mundur nie jest potrzebny

GM Ji, Han-Jae z Sin Moo Hapkido w oficjalnych szarych mundurach

sam nie był znany z tego, że podczas nauczania zwykle nosił mundur. Zwykle nosił często zapinaną na guziki koszulę z długim rękawem, krawat, spodnie (ciemne) i zazwyczaj lekkie skarpetki oraz skórzane buty. Dlaczego więc szary mundur? Jest to świetne „narzędzie marketingowe” służące celom ITTAF, a wiele szkół Hapkido, w tym Doju-nim Ji, Han-Jae z Sin Moo Hapkido i HKA, również używa szarego munduru, jednakże mundurek nie zapewnia jesteś uczniem, instruktorem lub mistrzem Taekwon-Do! Bardzo niewiele oryginalnych mundurów jest w ogóle dostępnych, kilku członków Kido Kwan i Kido Kwan Discussion Forum wskazało, że mają lub mieli takie mundury, nie widziałem żadnego od co najmniej 1990 r., a jedyne pozostałości to te kilka zdjęć, które wciąż są są w obiegu lub w 15 tomach i książkach skróconych. Ciekawa uwaga na marginesie Century Martial Arts z siedzibą w Oklahoma City w stanie Oklahoma w USA zaczęło sprzedawać tradycyjne szare mundury około 1988 roku i zaprzestało ich w latach 1992-94. Miałem jeden z tych mundurów wagi średniej, ponieważ były idealne do pracy na zewnątrz bez strachu plam z trawy itp.

Wielka Mistrzyni Gwen F. Hall (9 Dan ), która zabrała/po raz pierwszy uczyła Taekwon-Do w Panamie (stacjonowała w Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych w Panamie) i otrzymała od gen. Choi dwa mundury podczas szerzenia Taekwon-Do w Środkowej America nie mogła zbyt dobrze używać mundurów w tak gorącym i wilgotnym klimacie, standardowe mundury znacznie lepiej odprowadzały pot i wysuszały, co było kolejną wadą munduru, więc przekazała swoje przemyślenia na ten temat również ITF.

Podsumowując, szare mundury ITF nigdy się nie przyjęły, nie przyjęły się, ponieważ były bardzo niepraktyczne i bardzo niewygodne, a przy wzlotach i odpływach gospodarki Korei Północnej nigdy nie byłyby w stanie dotrzymać kroku podaż i popyt. Posiadanie tylko jednego dostawcy nie leżało także w najlepszym interesie ITF. Mimo to prawie wszystkie ITF-y od tego czasu nalegały na jednego dostawcę, zwłaszcza Chang Ung ITF, promując wyłącznie markę mundurów SaSung, a ITF Wielkiego Mistrza Pabla Trajtenberga wydaje się promować markę Top Pro. Posiadanie tylko jednego źródła nie jest zbyt „demokratyczne”. Udowodniono, że gdy wymagasz, aby wszyscy korzystali z jednego źródła sprzętu, nie tylko napotkasz problemy produkcyjne, ale wszyscy w każdym kraju/lokale będą płacić inną cenę za te same mundury. Istnieją cła/podatki i opłaty za wysyłkę, które również mogą zawyżać ceny i sprawić, że będą one bardzo niepraktyczne.

Zaletą jest to, że produkt byłby/powinien być spójny, tak jak obecnie, na każdej imprezie Taekwon-Do można mieć 20 lub więcej inaczej skonstruowanych i wykonanych strojów. Niektóre mogą być wykonane metodą sitodruku, 100% bawełny lub 65% poliestru, z haftowanymi logo, a inne mogą mieć napisy winylowe zamiast sitodruku itp.

Chciałbym podziękować następującym osobom, które przekazały niektóre informacje zawarte w niniejszym dokumencie; niektóre osoby, z którymi przeprowadzono wywiady, prosiły o zachowanie anonimowości. Wiele osób dostarczyło informacji do tego artykułu; jeśli jakiekolwiek pominięcia wynikają z błędu, prosimy o kontakt z autorem , jeśli jakiekolwiek informacje zostały pominięte!

Wielki Mistrz Nam, Tae-hi (obecnie nie żyje)

Arcymistrz Park, Jong-soo (obecnie nie żyje)

Wielki Mistrz Salleh Sebree (obecnie nie żyje)

Arcymistrz CK Choi

Wielki Mistrz Park, Jong-ki

Wielki Mistrz Kim, Suk-jun

Wielki Mistrz Chung, Kwang-Duk

Roberta Walsona

Wielki Mistrz Gwen F. Hall

Wielki Mistrz Mack Newton

Jerzy Witalij

Michaela McCormicka

I WIELE WIĘCEJ!

Ten artykuł ma charakter informacyjny i historyczny. To nie jest artykuł, w którym stwierdza się, że jeden mundur lub jeden producent mundurów jest lepszy lub gorszy od innych. Chociaż nigdy nie chciałbym nosić mundurów Vanolin/Juche Fibre, mimo że mam kilka garniturów szytych na miarę z tego samego materiału.

Douga Nowlinga 

Reżyser – Kido Kwan

Komentarze

  1. Tutaj jest więcej informacji na ten skądinąd ciekawy temat... http://www.kidokwan.org/grant8thdan/juche-fiber/

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Mój program "Taekwondo Stretching" (cz. 1): Wprowadzenie i Zestaw 1

Czy wiecie... jak Elvis Presley najpierw uratował, a potem pokonał mistrza świata Bill'a „Superfoot” Wallace'a?

Jeszcze dwie książki w języku polskim na temat Taekwondo