O kopnięciach i ich zastosowaniu raz jeszcze

Gen. Choi Hong Hi (podobnie jak inni dawni mistrzowie, prekursorzy różnych odmian) stworzył TKD jako kompletną sztukę walki skierowaną do osób, dla których będzie ona głównym zajęciem i atrakcją - pasjonatów, żołnierzy, bądź tak jak to było dawniej, osób które i tak nie mają innych możliwości, zainteresowań, obowiązków. Adept lub Mistrz powinien trenować codziennie po kilka godzin, analizując i doskonaląc poszczególne ruchy - innymi słowy: studiować sztukę walki.

Jak to się ma do współczesnych realiów ?

Głównym założeniem sztuk walki jest walka z przeciwnikiem i samym sobą (własnymi słabościami), niestety obecnie walczymy głównie z drastycznie małą ilością czasu, jaką adepci poświęcają na trening.

Jak uczyć TKD, żeby to było jeszcze TKD, a nadany pas lub start w zawodach miał uzasadnienie w umiejętnościach adepta-zawodnika ?

Jeżeli zawodnicy nie potrafią przyjąć i utrzymać pozycji walki, nie pracują na stopach i kopią tylko nogą zakroczną, to najprawdopodobniej ich starcie będzie przypominało chaotyczną, prymitywną bójkę, zamiast sztuki walki, czyli świadomego pojedynku, opartego na umiejętnościach popartych myśleniem.

Kopnięcia - CHAGI - są podstawą TKD,

stanowią też pierwszą część - TAE - całej nazwy.

Spróbujmy zatem jeszcze raz w uproszczony i obrazowy sposób usystematyzować kopnięcia odwołując się do tarczy zegara.

Określenie od godz. ... oznacza główny, uproszczony kierunek (przy maksymalnie szczegółowym omawianiu kierunków trzeba by mówić o pełnym obwodzie koła, a więc o 360).

Wszystkie poniższe odnoszą się tylko do nogi prawej !

I. w środek - pchnięcie: 

1. Miro: Ap, Yop; 

2. Dwit

II. do wewnątrz (na tarczy zegara od godz. 3 do środka): 

1. Dolyo (3), Dolge; 

2. An

III. z góry na dół (na tarczy zegara od godz. 12 do środka):

1. Naeryo (proste); 

2. Naeryo prowadzone łukiem: An, Bakkat

IV. od zewnątrz do wewnątrz (na tarczy zegara od godz. 9 do środka)

1. Ap Hurigi (Ap Hurio)

2. Hurio (Dwihurigi)

Jak widać jest to 8 rodzajów kopnięć, a z każdego kierunku można zaatakować na 2 sposoby - w sumie niewiele.

Kopnięcia (Chagi) bezpośrednie (nieobrotowe: Ap, Yop, Dolyo, An, Naeryo, Aphurigi) wykonujemy nogą wykroczną lub zakroczną.

Dobór techniki zależy od ustawienia przeciwnika:

1. stoi frontalnie (przodem) - pchnięcie: Ap, Yop, Dwit; lub spadające: Naeryo proste

2. stoi prawym bokiem - do wewnątrz: Dolyo, Dolge, An; ukośnie z góry: Naeryo Bakkat 

3. stoi lewym bokiem - od zewnątrz do wewnątrz: Aphurigi, Hurio; i ukośnie z góry: Naerio An; oraz Dolyo V

Kształt (wariant) kopnięcia zależy od zasięgu tj. warunków fizycznych w stosunku do przeciwnika np. jeśli przeciwnik jest wyższy (lub masz krótsze nogi) trudno wykonać Naeryo, ale może ono stać się An lub Bakkat Sewo; z kolei Dolio C możesz zastąpić V - i odwrotnie przy odwrotnych proporcjach: wyższy może z łatwością użyć Neryo An lub Dolyo C, itd.

Każde kopnięcie można wykonać na 2 sposoby:

1. z silnie ugiętym i wysoko uniesionym kolanem w fazie wyprowadzania - służą do zdobywania punktów - mają mniejszą siłę, ale pozwalają omijać bloki i oszukiwać; łatwiej je powiązać z technikami ręcznymi, gdyż mniej angażują całe ciało przez co zapewniają większą stabilność

2. (prawie) wyprostowaną nogą - są silniejsze, służą sprawianiu bólu i nokautowaniu

Dobór zależy od celu jaki chcesz osiągnąć i przepisów w jakich walczysz.

Z pozycji walki wyprowadzamy kopnięcia:

I. nogą wykroczną

II. nogą zakroczną (bezpośrednie)

III. obrotowe

Podział szczegółowy:

I. noga wykroczna

1. po kroku dostawnym

2. w miejscu

3. po skróceniu

4. ruchem nożycowym rozpoczętym nogą zakroczną

II. noga zakroczna (bezpośrednie)

1. bezpośrednie

2. po skróceniu (zamianą stóp)

3.  ruchem nożycowym rozpoczętym nogą wykroczną

III. obrotowe

1. typu Dwit/Hurio

2. typu Dolge
- Dolio
- An
- Naerio

3. zamianą stóp