Moje Taekwondo - Dariusz Ćwikliński

Skrót WTF stał się obecnie bardzo kłopotliwy. Użytkownicy mediów społecznościowych zaczęli powszechnie stosować go jako oznacznik: „Co do cholery?” (jest to ugrzecznione tłumaczenie). Z tego właśnie względu oficjalnie zmieniono nazwę na WT. - To bardzo ważny dzień dla naszej federacji. Świat jest teraz bardzo skomplikowany, wszyscy muszą się rozwijać i iść z duchem czasu, my także i dlatego postanowiliśmy zmienić nazwę. Wcześniejsza kojarzyła się negatywnie, w ogóle nie nawiązywała do działalności naszej organizacji – powiedział Choue Chung-Won, prezydent WT. – Nowa nazwa jest charakterystyczna i zarazem prosta do zapamiętania. Wzmacnia także globalny charakter naszego sportu, chcemy, by taekwondo zainteresował się cały świat – dodał Chung-Won. Źródło: Radio Zet Zobaczcie artykuł:  Światowe Taekwondo ujawnia nową markę i projekt logo

„Moi idole” to rozdział poświęcony tym postaciom ze świata sztuk walki, których nigdy osobiście nie spotkałem, a jednak dzięki oficjalnym publikacjom ukazującym się „na zachodzie” (tak potocznie nazywano kraje kapitalistyczne) mogłem korzystać z ich porad, wskazówek i doświadczenia. Ułatwiony dostęp do kserokopiarek oraz pojawienie się technologii video na polskim rynku w drugiej połowie lat 80-tych (ubiegłego wieku!), to była prawdziwa rewolucja. W Polsce socjalistycznej popularne było hasło: „Polak potrafi !”. Miało ono motywować. I motywowało..., także „piratów” i to wcale nie tych z Karaibów. To było nasze okno na świat. Okno z utrudnionym dostępem i zamazaną szybą (jakość ilustracji i nagrań była dosyć słaba), ale i tak cieszyliśmy się, że możemy wyjrzeć. W tamtym czasie, wszystko co pochodziło „z zachodu” było bardzo trudno dostępne i potwornie drogie. Trudno to sobie obecnie wyobrazić, ale gdy w 1988 roku zacząłem prowadzić treningi w Ciechanowie, zawarłem z miejscowym...

Za „ojca Karate” powszechnie uznaje się Gichin Funakoshi , natomiast tytuł „twórcy nowoczesnego Karate” przypadł Masutatsu Oyama . Byc może nie wszyscy wiedzą o tym, że w rzeczywistości nazywał się on  ChoiYeong-eui (Korean: 최영의inKorea, Hanja: 崔永宜)   i był Koreańczykiem, który dopiero w roku 1964 przyjął obywatelstwo japońskie. Jego pochodzenie nie ma jednak nic wspólnego z okładką „Mas Oyama's Classic Karate”, książki wydanej przez Sterling Publishing Co, NY, jesienią 2004 roku. Najprawdopodobniej jakiś „ekspert” z tego wydawnictwa szukał efektownych zdjęć na okładkę i jego wybór padł... na Taekwondo! Jedni powiedzą: „Bez znaczenia”, inni: „Niezły numer”. Zobaczcie: 1967 Tae Kwon Do & Master Choi Young-eui (Oyama) Masutatsu "Mas" Oyama documentary WARM UP WITH MAS OYAMA Bonus: kliknij „MasOyama's Essentials Of Karate” , aby przeczytać lub przejrzeć ją w całości.

W tym wpisie przy pomocy 13 ilustracji postaram się opisać różnice i zastosowanie 3 odmian kopnięcia w przód. Wydaje się, że każdy może je wykonać, trochę lepiej lub trochę gorzej. Do czego nadaje się najlepiej, zademonstrował Paul Newman w kultowej scenie słynnego westernu „Butch Cassidy i Sundance Kid” z 1969 roku. Joanna Jędrzejczyk w swojej biografii „Wojowniczka...” (str. 148) napisała: „To proste, że mogłabym na przykład wyprowadzać kopnięcia frontalne w kolano rywalki. Można wykluczyć przeciwniczkę z gry na bardzo długo, a to jest... nie fair... Przecież taki front kick jest jak strzał z pistoletu... Wolę wyprowadzać front kicki w głowę i łamać nosy.” Kopnięcie w przód jest podstawową techniką nożną. Uczy równowagi, wzmacnia wszystkie mięśnie "dźwigacze", potrzebne do wyprowadzania kopnięć. Szczególną rolę pełni w treningu mięśnia dwugłowego uda - zginacza. Z mojego doświadczenia wynika, że osoby, które zbyt mało czasu poświęciły na trening kopnięcia frontal...

W "Podręczniku Taekwondo" na stronie 180-ej wymieniłem tylko 7 podstawowych kopnięć sportowych. Ale, czy zastanawiałeś się, ile kopnięć istnieje w ogóle? Ile jest ich rodzajów i ile odmian ma każdy rodzaj? Ile powinieneś poznać, gdybyś chciał umieć wszystkie? Tak, jak głównodowodzący armią, czy bardziej prozaicznie, człowiek idący na zakupy, powinien wiedzieć, jakimi zasobami dysponuje, tak praktyk sztuki walki musi być świadom, co zawiera jego arsenał. Moja opinia i doświadczenie pozwalają na dokonanie poniższej systematyki: I. KOPNIĘCIE W PRZÓD – Ap Czagi wyrzut wbicie pchnięcie Zobaczcie osobny post: Kopnięcia Grupa 1 - Kopnięcie w przód - Ap Czagi II. KOPNIĘCIE W BOK – Jop Czagi wyrzut (wyrzut z wkręceniem) tupnięcie pchnięcie wbicie poduszką stopy lub palcami III. KOPNIĘCIE W TYŁ – Dłit Czagi pchnięcie tupnięcie IV. KOPNIĘCIA PIONOWE – Seło Czagi okrężne do wewnątrz okrężne na zewnątrz V. KOPNIĘCIE S...

Wszystkim, którzy chcą wiedzieć jak najwięcej, lubią drążyć, porównywać, zestawiać, polecam Taekwondo Wiki . Przekonajcie się, co jeszcze oprócz WTF i ITF kryje się pod nazwą Taekwondo. Poznajcie historię, sylwetki mistrzów, różnorodność form (układów formalnych) i pozyskajcie wiele innych informacji. Klikajcie, otwierajcie, „szperajcie”, cieszcie się!

Sensem treningu sportu czy sztuki walki jest walka. Jaki sens ma cyzelowanie techniki pływania bez wchodzenia do wody? Bez „twardego”, choćby częściowo oddającego realia rzeczywistej walki treningu, sztuka czy sport walki, traci swoją tożsamość – staje się dziwnym „tworem”, w którym po jakimś czasie już nikt nie wie, o co chodzi? Dawniej sztuki walki nie były sportem, lecz realną metodą „unicestwiania” przeciwnika. Im lepiej rozwinięta metoda, tym bardziej wyrafinowane i precyzyjne sposoby. Metoda walki doprowadzona na wyżyny skuteczności osiągała rangę sztuki. Realny trening niesie pewne zagrożenia i nie chodzi wyłącznie o obrażenia cielesne. Jeżeli często silnie uderzasz w innego człowieka, a on odwzajemnia Ci się tym samym, to chcesz czy nie, rozbudzasz "ciemną stronę" swojej natury. Zaczynasz postrzegać innych ludzi w kategorii potencjalnego zagrożenia oraz ewentualnego celu Twojego ataku. Im lepszy wojownik, tym skuteczniejszy „zabijaka”. Zdawali sobie z tego spra...

Najczęściej tłumaczę to w ten sposób: Wyobraź sobie, że ktoś podaje Ci obiad, a Ty nie znasz przeznaczenia sztućców. Jeżeli będziesz próbował zjeść zupę za pomocą widelca, a kotlet schabowy pokroić łyżką, to z całą pewnością nie osiągniesz dobrych rezultatów, pomimo że dostałeś wszystko co potrzebne. Zabrakło jedynie wiedzy i zrozumienia. Twoja ignorancja może przynieść taki efekt, że zamiast zjeść dobry obiad, najesz się wstydu. Inny obrazowy przykład pochodzi chyba od Bruce'a Lee: Masz granat i nóż. Wiesz, że jedno i drugie jest bronią i służy do walki, ale co będzie, jeśli użyjesz granat w windzie, a nożem zdecydujesz się rzucić w przeciwnika oddalonego o 40 metrów? Ostatecznie chodzi o to, że każdą techniką możesz uderzyć w tarczę, packę lub worek, ale w walce poszczególne techniki będą lepiej działały, jeżeli dobierzesz je do określonych sytuacji taktycznych. Taktyczny podział technik: atak (Dolio Czagi, Jop Czagi, Nerio Czagi) kontratak (Dolio Czagi, Dłit C...

Poniższe wskazówki są zmodyfikowaną wersją tych, które zamieściłem w „Podręczniku Taekwondo”:  Ja w roku 1985. Twoje kopnięcia muszą być niebezpieczne dla przeciwnika, a bezpieczne dla ciebie. Dokładnie układaj stopę w momencie zderzenia z celem. Powierzchnia uderzeniowa powinna być wyeksponowana, a cała stopa napięta i usztywniona w stawie skokowym. Jeśli to zaniedbasz, możesz zrobić większą krzywdę sobie niż przeciwnikowi. Precyzyjnie dobieraj cel i kontroluj moment wykonania kopnięcia. Uderzenie grzbietem stopy z pełną siłą w łokieć przeciwnika może zakończyć się bardzo poważną kontuzją i wykluczyć cię z dalszej walki. Dobieraj rodzaj kopnięcia do odsłoniętej powierzchni na ciele przeciwnika. Oceniaj dystans, regulując go pracą stóp (Dżitki). Jeżeli chcesz kopnąć silnie, musisz penetrować cel, tzn. mierzyć kawałek dalej, w głąb celu – jeśli tego nie zrobisz dotkniesz cel zamiast w niego uderzyć. Przyjmij także poprawkę na wycofanie przeciwni...