Kalendarium Tae Kwon Do do 2015 r. (dla dociekliwych)

źródło: https://taekwondo.fandom.com/wiki/Timeline_of_Taekwondo

tłumaczenie automatyczne:

Cesarska Japonia rozpoczęła swoją dominację w Korei i Mandżurii w latach 90. XIX wieku. Zarówno Rosja, jak i Chiny bezskutecznie próbowały kontrolować ekspansję Japonii w regionie. Zwycięstwo Japonii w wojnie rosyjsko-japońskiej (1904-1905) doprowadziło do podpisania traktatu z Portsmouth  (1905), który umieścił Koreę pod „przewodnictwem, ochroną i kontrolą” Japonii.

• 1901: Itosu Ankoh  („Ojciec współczesnego karate”, 1831-1915) wprowadza karate w stylu Shorin-ryu do systemu szkół publicznych na Okinawie . Itosu przez całe życie uczy karate takich pionierów jak:
  • Funakoshi Gichin  (założyciel karate Shotokan , stylu, który później wywarł wpływ na Chung Do Kwan , Song Moo Kwan i Oh Do Kwan ), 
  • Kanken Tōyama (założyciel karate Shūdōkan, które później miało wpływ na YMCA Kwon Bop Bu ) i
  • Kenwa Mabuni (założyciel karate Shitō-ryū, które później miało wpływ na Jido Kwan ).
• 1910, 29 sierpnia: Król Korei Sunjong (panujący w latach 1907-1910) z dynastii Yi (1389-1910) zostaje zmuszony do abdykacji ze swojego tronu, kończąc w ten sposób aneksję Korei przez Japonię.
• Od 1910 r.: Prawie milion Koreańczyków emigruje do Mandżurii , pracując zwykle w górnictwie, rolnictwie i fabrykach. Tam niektórzy Koreańczycy uczą się chińskich sztuk walki. 
• 1922, kwiecień: Po wzięciu udziału w wystawie japońskich sztuk walki w kwietniu 1922  Funakoshi Gichin  (1868-1957) pozostaje w Tokio; rozpoczyna naukę karate w akademiku studenckim na Okinawie („Meisi Juku”) na Uniwersytecie Japońskim w Tokio. Zainteresowanie karate stale rośnie, co pozwoliło Funakoshiemu założyć salę treningową ( dojo ) na Uniwersytecie Keio w 1924 r. i kolejną na Uniwersytecie Tokijskim w 1926 r. W latach 1928–1935 Funakoshi założył ponad 30 dojo, większość na uniwersytetach i innych instytucjach edukacyjnych.
• 1924 (około):  Funakoshi Gichin  wprowadza na swoich zajęciach ideę „kolorowych pasów”. Adaptuje praktykę z nauczania judo  Kano Jigoro  (1860-1938). Mniej więcej w tym samym czasie do karate wprowadzanych jest także wiele innych tradycji judo: kłanianie się przy wejściu do dojo, sekwencyjny trening, głośne odpowiadanie instruktorowi, zamykanie zajęć przez formalności itp. Wiele lat później te same tradycje zostaną włączone do Taekwondo.
• 1926: Pionier taekwondo Won Kuk Lee (1907-2002, później Chung Do Kwan ) przeprowadza się do Tokio, aby rozpocząć naukę w szkole średniej. Wkrótce potem Lee rozpoczyna naukę   karate  Shotokan pod okiem Funakoshi Gichina  na Uniwersytecie Chuo .
• 1931: Chociaż praktykowanie tradycyjnych koreańskich sztuk walki zostało zabronione podczas okupacji Korei, zezwolono na nauczanie Koreańczyków japońskich sztuk walki. W 1931 roku Kyung Suk Lee zakłada szkołę judo o nazwie Chosun Yun Moo Kwan . Później, po zakończeniu okupacji, stanie się to Yun Moo Kwan, jeden z oryginalnych kwanów Taekwondo.
• Koniec lat trzydziestych:  Byung Jick Ro  (później  Song Moo Kwan ) otrzymuje stopień 1 dan w karate Shotokan od Funakoshi Gichin podczas studiów na Uniwersytecie Tokijskim.
• 1936: Mówi się, że Hwang Kee (później Moo Duk Kwan ) rozpoczął naukę quanfa jako pracownik kolei południowomandżurskiej (choć niektóre źródła kwestionują to twierdzenie).
• 1937: Byung In Yoon  (później YMCA Kwon Bop Bu/ Chang Moo Kwan ) zapisuje się na Uniwersytet Nihon   w Tokio, gdzie uczy się   karate Shūdōkan u Kankena Toyomy  (1888-1966). Yoon zostaje kapitanem drużyny karate Nihon i otrzymuje ~4 dan w  karate Shūdōkan.
• 1938:  Choi Hong Hi  przenosi się z Korei do Japonii, aby uczęszczać do szkoły średniej w Tokio. Będąc w szkole średniej, Choi rozpoczyna naukę karate Shotokan pod okiem koreańskiego instruktora  Kim Hyun-Soo . Choi zdobywa pierwszy dan w Shotokan w szkole średniej.
• 1940:  Kwe Byung Yoon  (później Jidokwan ) zakłada Kanbukan (Koreański Instytut Sztuk Walki) – szkołę karate – w Tokio. Yoon rozpoczął naukę  karate Shitō-ryū  podczas uczęszczania do szkoły średniej w Osace w Japonii.
• 1940: Do tego czasu do Japonii wyemigrowało kolejny milion Koreańczyków, większość pracujących w górnictwie i fabrykach. Podczas II wojny światowej liczba ta wzrosła do 2,4 miliona Koreańczyków. Tam niektórzy Koreańczycy uczą się japońskich sztuk walki, zwłaszcza  karate Shotokan  , w jednej z  wielu szkół Funakoshi Gichina .
• 1943:  Choi Hong Hi kończy studia na  Uniwersytecie Chuo , gdzie według niektórych źródeł otrzymał 2 dan w  karate Shotokan. Wkrótce potem Choi zostaje wcielony do japońskiej armii.

***

1945, 15 sierpnia: Dzień Niepodległości Korei – Korea zostaje podzielona na Północ (kontrola radziecka) i Południowa (kontrola amerykańska) wraz z zakończeniem japońskiej okupacji Korei. Trzy lata później (15 sierpnia 1948) powstają niezależne rządy Korei Północnej i Południowej. Wielu Koreańczyków, którzy wcześniej wyemigrowali do Mandżurii i Japonii, wraca do Korei; obejmuje to pionierów Taekwondo.

• 1945: Byung Jick Ro otwiera Song Moo Kwan  („szkołę sosnową”) w Kaesong (wówczas stosunkowo odległy obszar dzisiejszej Korei Północnej). Szkoła początkowo nie odnosi sukcesów; rok później Ro ponownie otworzył Song Moo Kwan  w nowej lokalizacji – szkole łucznictwa Kwandukjung w Seulu w Korei Południowej. Niektórzy autorzy uważają Song Moo Kwan za pierwszego kwan, chociaż ponieważ początkowo nie odniósł on sukcesu, inni autorzy uznają Chung Do Kwan za pierwszego kwan. W tym czasie Ro nazywa swoją sztukę walki Kong Soo Do („droga pustej ręki”).
• 1945: Won Kuk Lee  (przypuszcza się, że miał wówczas około 3 dan w karate Shotokan) zakłada Chung Do Kwan , znaną również jako Szkoła Blue Wave; szkoła ta stała się nieformalnie znana jako „policyjny dojang”, kiedy Lee zaczyna szkolić funkcjonariuszy policji w Seulu, aby pomóc policji w rozwiązywaniu problemów powojennych gangów. W tym czasie Lee nazywa swoją sztukę walki Tang Soo Do („droga chińskiej ręki”).
• 1945(-7): W 1945  Hwang Kee zakłada Moo Duk Kwan  („dojang kolejowy”) w magazynie na stacji kolejowej Yong San, szkoląc współpracowników Ministerstwa Transportu i innych w sztuce walki, którą początkowo nazywał Hwa Soo Do. Początkowo spotykając się z mieszanym sukcesem, Kee zreformował Moo Duk Kwan w 1947 roku, nazywając obecnie swoją sztukę Tang Soo Do , po czym szkoła odnosi większe sukcesy. W miarę rozwoju szkoły w nadchodzących latach, w dalszym ciągu korzysta ona z szeregu obiektów kolejowych swojego pracodawcy, ponosząc niewielkie lub żadne koszty dla szkoły. Ta szkoła ostatecznie (lata później) dzieli się na różne style tradycyjnego Taekwondo ,  Tang Soo Do i Subakdo .
• 1946:  Won Kuk Lee po raz pierwszy zaczyna uczyć  policję w Seulu  tego, co niektórzy wciąż nazywali  Taekyonem .
• 1946: Po tym, jak jego pierwsza lokalizacja nie zakończyła się sukcesem,  Byung Jick Ro otwiera kolejną Song Moo Kwan („szkołę sosnową”), która później zostaje zamknięta podczas wojny koreańskiej. Ponownie otwiera się w nowym miejscu w 1953 roku.
• 1946, 3 marca: Wcześniej  Sang Sap Chun  został zatrudniony przez Kyung Suk Lee ze szkoły judo Chosun Yun Moo Kwan , aby uczyć zarówno judo, jak i Kong Soo Do. 3 marca Chun przejmuje przywództwo nad szkołą i zmienia jej nazwę na szkołę  Yun Moo Kwan  dla Kong So Do, oddzielając w ten sposób szkołę od jej japońskiego dziedzictwa judo. Chun później znika podczas wojny koreańskiej (prawdopodobnie zabranej przez Koreańczyków z północy), po czym jego uczniowie ponownie otwierają szkołę w nowej lokalizacji pod nazwą  Ji Do Kwan .  Sang Sap Chun  był bliskim przyjacielem  Byung In Yoon  z YMCA Kwon Bop Bu – tych dwóch kwanów nazywano czasami „bratami kwanami” ze względu na ich bliską współpracę.
• 1946, 1 września:  Byung In Yoon  zaczyna uczyć Kong Soo Do w Kungsung Agricultural High School . Wkrótce potem Yoon rozpoczyna także naukę w Yun Moo Kwan , po czym założył własną szkołę „YMCA Kwon Bop Bu” w Jong Ro YMCA w Seulu. Później, po wojnie koreańskiej, gdy Byung In Yoon było przetrzymywane na północy i nie mogło wrócić na południe,  nowi dyrektorzy,  Lee Nam Suk  i  Kim Soon Bae, zmienili nazwę szkoły na  Chang Moo Kwan . 
• 1946: Porucznik Choi Hong Hi  po raz pierwszy uczy swojego stylu sztuk walki jednostkę wojskową pod swoim dowództwem w bazie wojskowej Kwang Ju.
• 1947: Choi Hong Hi zostaje w tym roku dwukrotnie awansowany: najpierw na kapitana, a następnie na majora.
• 1947: Won Kuk Lee  zostaje zapytany przez szefa koreańskiej policji narodowej (Yun Cae), czy Lee mógłby przekonać swoich 5000 uczniów z Chung Do Kwan , aby dołączyli do partii politycznej prezydenta Korei Południowej Syngmana Rhee ; Lee odmawia i zostaje natychmiast aresztowany za bycie „projapońskim”. 
• 1948, 15 sierpnia: Promoskiewski Kim Il-sung zostaje pierwszym prezydentem Korei Północnej. Proamerykański Syngman Rhee zostaje pierwszym prezydentem Korei Południowej.
• 1948: Choi Hong Hi zostaje wysłany do Seulu i zostaje instruktorem sztuk walki w tamtejszej Szkole Amerykańskiej Żandarmerii Wojskowej. Pod koniec 1948 roku Choi zostaje awansowany do stopnia podpułkownika, co jest jego trzecim awansem w ciągu dwóch lat.
• 1949: Choi Hong Hi daje publiczną demonstrację sztuk walki w Fort Riley niedaleko Topeka w Kansas… pierwszy pokaz „Taekwondo” w USA (choć nie nazywa się ono jeszcze Taekwondo). Choi zostaje w tym roku awansowany na stopień pułkownika.
• 1950: W następstwie aresztowania w 1947 r. i późniejszego uwolnienia Won Kuk Lee emigruje do Japonii. Mianuje Choi Hong Hi honorowym szefem Lee's Chung Do Kwan . Choi mianuje Duk Sung Son na pełniącego obowiązki przywódcy Chung Do Kwan.

***

1950-1953: Wojna koreańska jeszcze bardziej dzieli kraj na dwie części. Do tego czasu przywódcy pięciu pierwotnych kwanów byli w zasadzie zgodni co do tego, że dobrym pomysłem będzie konsolidacja kwanów. Jednak po wojnie koreańskiej otwarto wiele kwanów drugiej generacji („kwanów aneksowych”), co znacznie skomplikowało proces konsolidacji.

• 1951: Choi Hong Hi zostaje awansowany na generała brygady. Organizuje Lądową Szkołę Ogólną w Pusan ​​jako zastępca komendanta i szef wydziału akademickiego. 
• 1953: Hong Jong Pyo i Park Chul Hee założyli Kang Duk Kwan  jako odgałęzienie Chang Moo Kwan .
• 1953: Byung Jick Ro  ponownie otwiera  Song Moo Kwan w nowej lokalizacji w Seulu.
• 1953: Uczniowie Sang Sap Chun wracają do Seulu, ale ich nauczyciel zniknął, więc ponownie otwierają Yun Moo Kwan  w nowej lokalizacji pod nową nazwą Jidokwan  („szkoła mądrości”). Nową szkołą kierują Kwe Byung Yoon i Chong Woo Lee ; w latach 60. i 70. XX wieku wyróżniał się sparringami turniejowymi. Jeden ze znaczących uczniów Sang Sap Chuna nie przyłącza się do nowej szkoły Jidokwan : Lee Kyo Yoon zamiast tego otwiera w 1956 roku swoją własną nową szkołę, Han Moo Kwan (patrz poniżej).
• 1953: Choi Hong Hi  rozszerza koreańskie szkolenie wojskowe w zakresie sztuk walki o nowo utworzoną 29. Dywizję Piechoty, stacjonującą na wyspie Che Ju. Nam Tae Hi i Han Cha Kyo zostają wyznaczeni jako starsi instruktorzy tak zwanego Tang Soo Do.
• 1953, 25 maja: Wciąż w środku wojny koreańskiej przywódcy sztuk walki, którzy byli uchodźcami w tymczasowej stolicy Korei Południowej, Pusan ​​(w szczególności przywódcy  Chang Moo Kwan ,  Song Moo Kwan ,  Chung Do Kwan ,  Ji Do Kwan i  Han Moo Kwan ) zakładają   Stowarzyszenie  Korea  Kong Soo Do. Rolą Korea Kong Soo Do Association było testowanie i kwalifikowanie awansów oraz wydawanie oficjalnego uznania rangi Dan. Aby ujednolicić wszystkie stopnie Dan, seniorzy otrzymali 4 Dan. Organizacja ta jest później (1958) postrzegana jako rywalka Koreańskiego  Stowarzyszenia Tang So Do  (KTA, patrz poniżej), co jeszcze bardziej komplikuje ostateczną konsolidację kwanów.

***

• 1954: Lee Yong Woo , uczeń Chung Do Kwan, zakłada firmę Jung Do Kwan .
• 1954: Choi Hong Hi zostaje awansowany na generała dywizji.
• 1954: Prezydent  Korei Południowej Syngman Rhee  ogląda 30-minutową demonstrację tego, co nazwał  Taekyon  (obejmującą łamanie płytek przez  Nam Tae Hi); nakazuje wszystkim żołnierzom trenować sztuki walki. Odpowiedzialność spada na  Choi Hong Hi .
• 1955: Moo Duk Kwan („dojang kolejowy”) przenosi swoją centralną salę gimnastyczną do dojang Joong Ang . W tym samym roku otwarto dziewięć dodatkowych szkół Moo Duk Kwan w aneksie. Styl sztuki walki praktykowany w tym czasie przez Moo Duk Kwana nosił nazwę Tang Soo Do.
• 1955: Choi Hong Hi i Nam Tae Hi zakładają Oh Do Kwan , nową salę gimnastyczną do szkolenia 29. Dywizji Piechoty. Wielu byłych członków Chung Do Kwan  dołącza do nowego Oh Do Kwan jako instruktorzy. Od kilku lat nowa szkoła odnosi duże sukcesy; wielu studentów cywilnych zainteresował fakt, że tego samego stylu nauczano w wojsku. Później (w latach 60. XX wieku), kiedy Choi zszedł ze ścieżki Koreańskiego Stowarzyszenia Taekwondo (KTA, patrz poniżej), szkoła została nieco osłabiona.
• 1955, 11 kwietnia: Won Kuk Lee organizuje  konferencję Chung Do Kwan . Przedstawiciele większości oryginalnych kwanów zgadzają się w zasadzie na połączenie sztuk i nominalną zmianę nazwy nowej koreańskiej sztuki walki Tae Soo Do. Inne nazwy rozważane mniej więcej w tym samym czasie to Taekkyon-do, Tang Soo Do, Kong Soo Do i Tae Kwon Do.
• 1956: Dwóch byłych uczniów YMCA Kwon Bop Bu (aka Chang Moo Kwan ) – Jong Pyo Hong i Chul Hee Park – opuszcza szkołę i zakłada własną szkołę („ Kang Duk Won” , „dom hojnego nauczania”) w Shinsuldong w Seolu .
• 1956, sierpień:  Lee Kyo Yoon  zakłada firmę  Han Moo Kwan . Ponieważ Sang Sap Chun ze starego Yun Moo Kwan  wciąż zaginął po wojnie koreańskiej, niektórzy uczniowie Chuna tworzą Jidokwan (patrz wyżej), podczas gdy Yoon zamiast tego zakłada Han Moo Kwan . Przez wiele lat Yoon starała się, aby Han Moo Kwan odniósł sukces, ucząc głównie na podwórku szkoły średniej Kang Moon; wreszcie w 1969 roku udało mu się otworzyć swój centralny dojang w Wang Sip Ni w Seolu.
• 1957: Generał Choi zaczyna promować nazwę Tae Kwon Do zamiast Tae Soo Do. W ciągu kilku lat kwanowie powoli przyjmowali nową nazwę; od 1959 roku nazwa Tae Kwon Do jest w powszechnym użyciu.
• 1957: Pionier karate  Funakoshi Gichin  umiera na raka.
• 1957: Jhoon Rhee  – uczeń  Chung Do Kwan  – emigruje z Korei do San Antonio w Teksasie. Zaczyna uczyć swojego stylu „karate” w lokalnym klubie.
• 1958:  Powstaje Koreańskie Stowarzyszenie Tang So Do  (KTA), którego założycielem jest Hwang Kee . 
• 1958, listopad:  Korea Tang So Do Association  (KTA) ubiega się o członkostwo w Koreańskim Amatorskim Stowarzyszeniu Sportu (KASA), ale zostaje odrzucony ze względu na istnienie konkurencyjnej organizacji, Koreańskiego Stowarzyszenia Kong-Soo Do. KASA zgadza się przyjąć wniosek tylko wtedy, gdy obie organizacje zjednoczą się. Przedstawiciele obu stowarzyszeń spotykają się później i zgadzają się zjednoczyć pod nazwą Korea Soo-Bahk-Do Association . W następnym roku, 3 września 1959 roku, wszyscy przedstawiciele ostatecznie zgodzili się zjednoczyć pod nazwą Koreańskie Stowarzyszenie Taekwondo  (KTA) z Choi Hong Hi jako prezydentem. Celem nowego KTA jest zjednoczenie różnych kwanów w jeden styl sztuk walki i promowanie nowego stylu jako sportu narodowego.
• 1958:  Hwang Kee  usuwa  Moo Duk Kwan  z parasolki Tae Kwon Do. Tworzy koreańską sztukę walki  Tang Soo Do , a później tworzy  Subakdo .
• 1959, marzec: Powstająca KTA zatrudnia  Pierwotnych Mistrzów,  aby rozpoczęli demonstracje Taekwondo podczas tournée po całym świecie (począwszy od Azji Południowo-Wschodniej) i pomagali w otwieraniu szkół Taekwondo w innych krajach. Wielu Pierwotnych Mistrzów – i innych pionierów Taekwondo z lat 60. i 70. XX w. – ostatecznie wyemigrowało do krajów poza Koreą Południową, aby założyć  szkoły tradycyjnego taekwondo  , zachowując w ten sposób tradycyjne taekwondo poza Koreą. Jednak według niektórych źródeł emigracja ta pozwoliła także koreańskiej CIA (KCIA) wywrzeć presję na te zagraniczne szkoły, aby służyły interesom KCIA podczas zimnej wojny.
• 1959, październik: Choi Hong Hi publikuje swoją pierwszą publikację, Podręcznik nauczania Tae Kwon Do.
• 1960, 30 czerwca: Hwang Kee z Moo Duk Kwan zmienia nazwę swojej sztuki walki na Subakdo po włączeniu do swojego stylu elementów Muye Dobo Tongji . Założył Koreańskie Stowarzyszenie Subakdo (KSA). Większość jego uczniów (pod przewodnictwem Young Taek Kim i Chong Soo Hong ) nadal uczy Tang Soo Do w swoich szkołach, zamiast uczyć Subakdo.
• 1960: Do 1960 roku w całej Korei było 40 kwanów, prowadzonych przez uczniów pierwotnych pięciu kwanów . Jedną z pierwszych funkcji KTA była konsolidacja tych kwanów; do 1974 roku KTA udało się skonsolidować 40 kwanów w to, co obecnie nazywamy Dziewięcioma Kwanami .
• 1960: Choi Hong Hi uczestniczy w kursie zapoznawczym nowoczesnej broni armii amerykańskiej w San Antonio w Teksasie. Podczas swojej wizyty w San Antonio Choi odwiedza Jhoona Rhee i przekonuje Rhee, aby używał nazwy Taekwon-Do zamiast karate, czyniąc w ten sposób Rhee pierwszym instruktorem Taekwondo w USA
• 1960/1966: Niektóre źródła podają, że w 1960 (lub 1966) generał Choi wysłał drużynę taekwondo z Korei Południowej do Korei Północnej z misją dobrej woli, po czym rząd Korei Południowej i opinia publiczna były oburzone i zażądały jego rezygnacji. Inne renomowane źródła obalają tę tezę. Zobacz na przykład  Historia Taekwon-Do: prostowanie rekordów . Wydaje się, że twierdzenie z lat 1960/1966 jest prawdopodobnie błędem. Prawdopodobnie prawidłowa data to 1979/1980 (patrz poniżej).

***

1961, 16 maja: rząd Korei Południowej (przez wielu postrzegany jako skorumpowany) zostaje obalony przez południowokoreańską armię w wyniku zamachu stanu . Nie ma już wsparcia, jakie Choi Hong Hi miał ze strony poprzedniego rządu. Kiedy w 1963 r. kończą się rządy wojskowe, w Korei Południowej panuje kolejnych 27 lat rządów autorytarnych, zanim w 1988 r. nastąpi przejście do nowoczesnej demokracji.

• 1961, wrzesień: Koreańskie Stowarzyszenie Taekwondo (KTA) zostaje ponownie przemianowane na Koreańskie Stowarzyszenie Tae Soo Do (nadal KTA). Niektórzy historycy uznają to za „prawdziwy” początek KTA. Chociaż nadal panuje teoretyczna zgoda co do konieczności skonsolidowania kwanów, w ciągu najbliższych kilku lat nastąpi wiele sporów co do tego, co to dokładnie oznacza, pod względem definicji stylu, uprawnień do promowania uczniów itp.
• 1962: Jhoon Rhee  przenosi się z San Antonio do Waszyngtonu i zakłada sieć szkół Taekwondo w USA
• 1962: Nam Tae Hi  („Ojciec wietnamskiego taekwondo”) zostaje mianowany głównym instruktorem taekwondo armii wietnamskiej.
• 1962: Od 1962 do 1965  Choi Hong Hi  pełni funkcję ambasadora Korei Południowej w Malezji. Tam rozwija wiele form Taekwondo, które później zostały włączone do stylu ITF Chang Hon Taekwondo. (Niektórzy autorzy przypisują znaczący wkład Nam Tae Hi i innym.)
• 1964: Chong Soo Lee  („Ojciec kanadyjskiego Taekwondo”) emigruje do Montrealu i zaczyna uczyć Taekwondo w Kanadzie.
• 1965, marzec: Aż do teraz Hwang Kee z Moo Duk Kwan opierał się próbom zjednoczenia kwanów podejmowanych przez KTA. Młody Taek Kim i Chong Soo Hong prowadzą Moo Duk Kwan do zjednoczenia KTA bez wsparcia Hwang Kee. W tym momencie uczniowie Moo Duk Kwana podzielili się na kilka odrębnych grup: tych, którzy uczą Tang Soo Do , tych, którzy uczą Subakdo  (w tym samego Hwang Kee ) i tych, którzy wspierają pracę KTA w tworzeniu Taekwondo .
• 1965, styczeń: Po powrocie z Malezji generał Choi Hong Hi ponownie zostaje mianowany szefem KTA. Jednak z powodu konfliktów z innymi przywódcami kwanów nie jest w stanie skutecznie rządzić; rok później rezygnuje z KTA i tworzy ITF (patrz niżej). Pomimo całej pracy nad formami Chang Hon podczas pobytu w Malezji, po powrocie do Korei Południowej Choi znajduje w KTA niewielką publiczność dla swoich nowych form.
• 1965: sierpień: Przed opuszczeniem KTA generałowi Choi udaje się przekonać KTA do ponownej zmiany nazwy na Koreańskie Stowarzyszenie Taekwondo .
• 1965: Generał Choi odchodzi z koreańskiej armii, aby poświęcić swoje życie rozwojowi Taekwondo.
• 1965: Generał Choi publikuje odniesienie do Taekwondo,  Tae Kwon Do Art Of Self Defense.
• 1965: Woo-Kang Kim przenosi się do Niemiec Zachodnich, aby uczyć Tae Kwon Do.
• 1965: Chong Chul Rhee  („Ojciec australijskiego Taekwondo”) przybywa do Adelajdy i otwiera pierwszą szkołę Taekwondo w Australii.
• 1966:  Bum-I Lee  („Ojciec niemieckiego Taekwondo”) emigruje do Niemiec Zachodnich i zaczyna uczyć Taekwondo. 
• 1966, 22 marca: Opuściwszy  Koreańskie Stowarzyszenie Taekwondo , generał Choi zakłada Międzynarodową Federację Taekwon-Do (ITF) przy wsparciu Wietnamu, Niemiec Zachodnich, Malezji, Turcji, Włoch, Zjednoczonej Republiki Arabskiej, Tajwanu i Stanów Zjednoczonych. Oznacza to ostateczny rozłam pomiędzy Choi z KTA.
• 1966: Dong Keun Park  („Ojciec tajskiego taekwondo”) emigruje do Tajlandii i zaczyna uczyć taekwondo. Park później przenosi się do Stanów Zjednoczonych
• 1967: Yong Chae Kim  (z Kang Duk Won ) zostaje piątym prezydentem KTA od czasu jego ponownego utworzenia w 1961 r. Kim pełni tę funkcję do 1971 r. Kim był siłą napędową rozwoju Kukkiwon . Przypisuje mu się również opracowanie ochraniacza klatki piersiowej hogu i zreformowanie zasad zawodów turniejowych.
• 1967: KTA opracowuje i przyjmuje formy Palgwae dla kolorowych pasów. Warto zauważyć, że Moo Duk Kwan i Jidokwan nie są jeszcze reprezentowani w komisji ustanawiającej formularze, co prowadzi do zastąpienia formularzy Palgwae w 1971 r. formularzami Taegeuk .
• 1967: Powstaje Amerykańskie Stowarzyszenie Taekwondo .
• 1967, 22 czerwca: Trzej pionierzy Taekwondo ( Han Chang Kim , Nam Sung Choi i  Kwang Duk Chung , „Ojcowie argentyńskiego Taekwondo”) przybywają do Buenos Aires i otwierają pierwszą szkołę Taekwondo w Argentynie. 
• 1967, 2 lipca: Ki Ha Rhee  („Ojciec brytyjskiego Taekwondo”) przybywa do Londynu, rozpoczyna nauczanie Taekwondo w Anglii, a następnie zakłada Zjednoczone Królestwo Taekwon-Do Association. W 1972 Rhee zakłada również Irlandzkie Stowarzyszenie Taekwon-Do.
• 1967: Generał Choi publikuje pierwszą wersję swojego źródła,  Encyklopedię Taekwon-do .
• 1968: Sun Jae Park  („Ojciec włoskiego taekwondo”) emigruje do Włoch i zaczyna uczyć taekwondo.
• 1969: Pierwsza szkoła, która stanie się  Amerykańskim Stowarzyszeniem Taekwondo  (ATA), zostaje założona w Omaha w Nebrasce przez  Haeng Ung Lee  – byłego instruktora sztuk walki w koreańskiej armii.
• 1969, maj: Dai Won Moon  („Ojciec meksykańskiego taekwondo”) – po wyemigrowaniu do Teksasu – obecnie przenosi się do Meksyku i zaczyna uczyć Taekwondo.
• 1971: Dr Un Young Kim  (były zastępca dyrektora koreańskiej CIA) zostaje wybrany szóstym prezydentem KTA . Chociaż Yong Chae Kim (jego poprzednik) był odpowiedzialny za większość lobbowania na rzecz funduszy na budowę Kukkiwon (  dosłownie „akademia narodowa”), Kukkiwon został sfinalizowany za kadencji Un Younga, który kontynuował dążenie Yon Chae do jego założenia. Chociaż Kukkiwon nie został ukończony aż do 1972 roku, styl Taekwondo sponsorowanego przez KTA jest już określany jako styl Kukki (tj. „narodowy”).
• 1971: Prezydent Korei Południowej Chung Hee Park ogłasza, że ​​Taekwondo stanie się sportem narodowym Korei i przeznacza fundusze na ukończenie Kukkiwon ( południowokoreańskiej narodowej akademii taekwondo). Po ukończeniu Kukkiwon przejmuje wiele funkcji definiujących styl, które wcześniej pełnił KTA; KTA kontynuuje prace nad konsolidacją kwanów.
• 1971: Jidokwan i Moo Duk Kwan są teraz pod parasolem KTA/Kukkiwon, formy Palgwae zostają zastąpione formami Taegeuk dla pasów kolorowych.
• 1971: KTA kontynuuje prace nad konsolidacją kwanów; do 1971 r. skonsolidował czterdzieści kwanów z lat 60. XX wieku do zaledwie 14 kwanów. Chociaż taekwondo stylu Kukki jest obecnie mocne (w Korei trenuje 1,3 miliona osób), pozostają problemy, takie jak sposób obsługi awansów i przenoszenia uczniów z jednego kwan do drugiego. Dopiero Proklamacja Zjednoczenia w roku 1978 (patrz poniżej) pozwala ostatecznie rozwiązać tego typu problemy.
• 1971: Południowokoreańskie Ministerstwo Edukacji wymaga „zezwoleń na naukę w szkołach prywatnych” na dojangi Taekwondo, co oburza wielu pozostałych właścicieli szkół nadal w Korei. Spośród 350 dojangów w Seulu tylko 79 spełniało wymagania Ministerstwa Edukacji pod względem wielkości i przydatności. To dodatkowo spowodowało, że wielu nauczycieli Taekwondo w dalszym ciągu emigrowało z Korei Południowej, aby uczyć za granicą, przyczyniając się do (realistycznego) przekonania, że ​​ci, którzy chcą uczyć się tradycyjnego Taekwondo (tj. w stylu innym niż Kukkiwon), mogą to robić tylko poza Koreą.
• 1972: Zakończenie budowy Kukkiwon.
• 1972: Generał Choi emigruje z Korei Południowej, przenosząc siedzibę ITF do Toronto w Kanadzie. Niektóre źródła jako powód jego emigracji podają groźbę kary więzienia ze strony koreańskiego rządu, jeśli nie przekaże kontroli nad ITF KTA.
• 1973: Powstaje Światowa Federacja Taekwondo (WTF), aby promować Taekwondo w stylu Kukkiwon jako sport międzynarodowy. KTA staje się teraz Krajowym Organem Zarządzającym (NGB) Korei Południowej dla WTF Taekwondo.
• 1973:  Chung Do Kwan przyłącza się do Kukkiwon/WTF.
• 1973: W Kukkiwon odbywają się Mistrzostwa Świata w Taekwondo, w których uczestniczy dziewiętnaście krajów.
• 1974: Chung Sun Yong („Ojciec portugalskiego taekwondo”) przybywa do Lizbony, zaczyna uczyć taekwondo w Portugalii, a rok później zakłada Portugalskie Stowarzyszenie Taekwon-Do.
• 1974: W Korei KTA finalizuje konsolidację kwanów, od 40 kwanów w 1960 r. do dziewięciu kwanów w 1974 r. (plus jeden kwan czysto administracyjny, „dziesiąty kwan”). W tym czasie w Korei pod rządami Dziewięciu Kwanów było 3000 dojangów, a w Korei było ponad 100 000 posiadaczy czarnych pasów.
• 1974: Nazwa Amerykańskiego Stowarzyszenia Taekwondo zostaje zmieniona na Amerykańską Federację Taekwondo .
• 1974:  Jimmy Jagtiani  („Ojciec indyjskiego taekwondo”; patrz także 1979  Seong Dong Chang  ) emigruje do Indii i zaczyna uczyć taekwondo.
• 1975: WTF zostaje członkiem GAISF (Stowarzyszenie Ogólne Międzynarodowej Federacji Sportu).
• 1975: Chung Sun Yong publikuje pierwszą książkę o Taekwondo, jaką kiedykolwiek napisano w języku portugalskim, Taekwon-Do , która została rozesłana do krajów portugalskojęzycznych, w tym do krajów takich jak Portugalia i Brazylia.
• 1976: Międzynarodowa Rada Sportów Wojskowych (CISM) przyjmuje WTF Taekwondo do Wojskowych Mistrzostw Świata.
• 1976: Inauguracyjne spotkanie Europejskiej Unii Taekwondo odbywa się w Hiszpanii wraz z pierwszymi Mistrzostwami Europy w Taekwondo.
• 1976: Ukazuje się pierwszy kwartalnik WTF w języku angielskim . W 1981 roku nazwa magazynu zmienia się na WTF Taekwondo .
• 1976: Pierwsze spotkanie Azjatyckiej Unii Taekwondo w Melbourne w Australii.
• 1978, 7 sierpnia: KTA ostatecznie kończy konsolidację kwanów w Korei. Proklamację  Zjednoczenia  podpisują przedstawiciele obecnych przywódców pierwotnych kwanów. Proklamacja formalizuje rolę Kukkiwon w ustanawianiu poomsae i przyznawaniu czarnych pasów. 
• 1978: Panamerykański Związek Taekwondo organizuje swoje pierwsze Panamerykańskie Mistrzostwa Taekwondo w Mexico City w Meksyku.
• 1978: Jang Hwan Shin  („Ojciec austriackiego taekwondo”) emigruje do Austrii; dwa lata później w 1980 roku otwiera pierwszą szkołę Taekwondo w Austrii.
• 1979: Generał Choi potajemnie odwiedza Koreę Północną i organizuje wycieczkę dobrej woli Taekwondo do Korei Północnej na następny rok (1980).
• 1979: Afrykańska Unia Taekwondo organizuje pierwsze Mistrzostwa Afryki w Taekwondo.
• 1979: Seong Dong Chang  („Ojciec indyjskiego taekwondo”; patrz także 1974 Jimmy Jagtiani ) emigruje do Indii i zaczyna uczyć Taekwondo.
• 1980: Międzynarodowy Komitet Olimpijski (MKOl) uznaje WTF na 83. sesji w Moskwie, Związek Radziecki.
• 1980: Ukazuje się pierwszy numer czasopisma Tae Kwon Do Times .
• 1980, wrzesień: Choi Hong Hi wprowadza taekwon-do do Korei Północnej. Niedługo potem rozwija formę Juche i rozwija technikę fali sinusoidalnej .
• 1981: WTF Taekwondo zostaje zaakceptowane jako impreza Światowych Igrzysk.
• 1982: Generał Choi ITF podejmuje próbę uczynienia ITF Taekwondo sportem olimpijskim, kontaktując się z Międzynarodowym Komitetem Olimpijskim.
• 1983: WTF Taekwondo zostaje zaakceptowane jako impreza Igrzysk Panamerykańskich.
• 1984: Generał Choi i ITF publikują zaktualizowaną i rozszerzoną wersję Encyklopedii  Taekwon-Do .
• 1985: Generał Choi przenosi siedzibę ITF z Toronto w Kanadzie do Wiednia w Austrii.
• 1986: Międzynarodowa Federacja Sportu Universitaire (FISU) uznaje Taekwondo za dyscyplinę Uniwersyteckich Mistrzostw Świata.
• 1986: ITF wysyła zespół demonstracyjny do Chin, kraju, który ostatecznie przyjął Taekwondo.

***

1988, luty: Roh Tae-woo zostaje wybrany na prezydenta Korei Południowej, co oznacza przejście Korei Południowej od rządów autorytarnych do rządów nowoczesnych demokracji.

• 1988: Taekwondo jest sportem pokazowym na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu w 1988 roku.
• 1990: Park Jung Tae odłącza się od ITF i zakłada Globalną Federację Taekwondo  (GTF).
• 1990: Chuck Norris zakłada Chun Kuk Do jako amerykańską hybrydę Tang Soo Do.
• 1990: Central American Sports Organisation przyjmuje Taekwondo jako oficjalny sport Igrzysk Środkowoamerykańskich.
• 1991: Igrzyska Dobrej Woli przyjmują WTF Taekwondo jako oficjalny sport trzecich Igrzysk Światowych.
• 1992: Taekwondo ponownie staje się sportem pokazowym na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku.
• 1992: Taekwondo zostaje przyjęte przez Radę Olimpijską Azji jako oficjalny sport Igrzysk Azjatyckich.
• 1992: Kukkiwon sponsoruje swój pierwszy Światowy Hanmadang Taekwondo
• 1994: Taekwondo WTF zostaje przyjęte jako sport w pełni partycypacyjny na Igrzyskach Olimpijskich w Sidney w 2000 roku.
• 1996: WTF Taekwondo jest imprezą pokazową na Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie.
• 1997: Taekwondo zostaje oficjalnym sportem Drugich Światowych Igrzysk Wojskowych w Zagrzebiu w Chorwacji.
• 1998: Zgromadzenie Ogólne Najwyższej Rady Sportu w Afryce (SCSA) uznaje Taekwondo za oficjalny sport siódmych Igrzysk Ogólnoafrykańskich.
• 2000: Komitet MKOl potwierdza, że ​​Taekwondo będzie oficjalnym sportem Igrzysk Olimpijskich w Atenach w 2004 roku.
• 2002: Liczba krajów zrzeszonych w WTF sięga 168.
• 2002: Generał Choi, „Ojciec Taekwondo”, umiera na raka żołądka.
• 2002: Wybór następcy generała Choi budzi kontrowersje. ITF dzieli się na trzy gałęzie :
  • ITF Wiedeń, na którego czele stoi Tran Trieu Quan
  • ITF Korea Północna, na którego czele stoi Chang Ung
  • ITF Canada, na którego czele stoi Choi Jung Hwa (syn generała Choi).
• 2004: W związku z oskarżeniami o korupcję Prezydent WTF Un Young Kim rezygnuje. Doktor Sun Jae Park zostaje wybrany na pełniącego obowiązki prezydenta.
• 2004: Dr Chung Won Choue zostaje wybrany na nowego prezydenta WTF.
• 2004: Taekwondo jest oficjalnym sportem Igrzysk Olimpijskich w Atenach.
• 2005: WTF Taekwondo zostaje uznany za oficjalny sport Igrzysk Olimpijskich w Londynie w 2012 roku.
• 2006: Światowa Federacja Taekwondo obejmuje stowarzyszenia ze 182 różnych krajów.
• 2008: Taekwondo staje się oficjalnym sportem podczas Igrzysk Olimpijskich w Pekinie w Chinach w 2008 roku.
• 2012: Taekwondo staje się oficjalnym sportem Igrzysk Olimpijskich w Londynie w 2012 roku.
• 2015: ITF (  oddział Chang Ung  ) i WTF podpisują Protokół Porozumienia, zgadzając się na zezwolenie zawodnikom z obu federacji na wzajemne uczestnictwo w wydarzeniach.
• 2015: Para-Taekwondo zostaje ogłoszone jako impreza paraolimpijska w Tokio w 2020 roku.